Pre-mini-marathon gevoel...
Hallo allemaal!
Morgen, of laat ik iets specifieker zijn: over minder dan 5 uur sta ik op (zondagmorgen 07:00) om de mini-marathon van Lisboa te gaan lopen. Een memorabel moment in de geschiedenis van Joanaheid...
De omstandigheden zijn als volgt: ik heb vanavond heerlijk gegeten (picanha) bij Sandra en João en ben nog mijn eten aan het verteren, nu is het bijna 2 uur want de klok gaat OOK nog eens een uur vooruit deze nacht en ik slaap nog niet en ik voorsel dat dat voorlopig ook niet zal gaan gebeuren, ik was goed begonnen met trainen, maar ging de 2de dag door mijn knie en heb vervolgens niet meer getraind (dit is een subliem voorbeeld van luiheid en niks meer dan dat..haha), morgen vroeg op en dan dus, voor de lol, als een debiel tussen 35.000 andere debielen een beetje hard gaan lopen!
Prima toch?
En morgen is het dan zover...ik ga de mini lopen...7 hele kilometers!!! Wordt dus een persoonlijk record. Jullie begrijpen natuurlijk wel dat als het een slechte tijd wordt dat ik dat niet zal gaan vertellen....als het minder dan 2 uur duurt horen jullie dus van me...WHAHAHA...
Begin nu toch wel een klein beetje zin te krijgen...
Melissa en Filiz hebben een supershirt voor me gemaakt waar op mijn rug in het Portugees staat: HA HA! Ik heb je ingehaald! Ik helemaal blij want dan kon ik die aan...wat blijkt...mag wel, maar je moet er een shirt overheen aan! Het doet me denken aan de schooluniformen...iedereen hetzelfde...pffff...
Ok...ik ga mijn bed opzoeken, en zoals velen van jullie weten...dan slaap ik snel...en kan ik gaan genieten van mijn ultrakorte nachtrust...
Morgen laat ik weten hoe het allemaal is verlopen en of ik niet per ongeluk de verkeerde kant op ben gaan lopen...
De fotos van mijn "huisgenoten" zullen nog even moeten wachten, want ik heb ze niet kunnen vastleggen!
Slaap zacht!
Adios...
Morgen, of laat ik iets specifieker zijn: over minder dan 5 uur sta ik op (zondagmorgen 07:00) om de mini-marathon van Lisboa te gaan lopen. Een memorabel moment in de geschiedenis van Joanaheid...
De omstandigheden zijn als volgt: ik heb vanavond heerlijk gegeten (picanha) bij Sandra en João en ben nog mijn eten aan het verteren, nu is het bijna 2 uur want de klok gaat OOK nog eens een uur vooruit deze nacht en ik slaap nog niet en ik voorsel dat dat voorlopig ook niet zal gaan gebeuren, ik was goed begonnen met trainen, maar ging de 2de dag door mijn knie en heb vervolgens niet meer getraind (dit is een subliem voorbeeld van luiheid en niks meer dan dat..haha), morgen vroeg op en dan dus, voor de lol, als een debiel tussen 35.000 andere debielen een beetje hard gaan lopen!
Prima toch?
En morgen is het dan zover...ik ga de mini lopen...7 hele kilometers!!! Wordt dus een persoonlijk record. Jullie begrijpen natuurlijk wel dat als het een slechte tijd wordt dat ik dat niet zal gaan vertellen....als het minder dan 2 uur duurt horen jullie dus van me...WHAHAHA...
Begin nu toch wel een klein beetje zin te krijgen...
Melissa en Filiz hebben een supershirt voor me gemaakt waar op mijn rug in het Portugees staat: HA HA! Ik heb je ingehaald! Ik helemaal blij want dan kon ik die aan...wat blijkt...mag wel, maar je moet er een shirt overheen aan! Het doet me denken aan de schooluniformen...iedereen hetzelfde...pffff...
Ok...ik ga mijn bed opzoeken, en zoals velen van jullie weten...dan slaap ik snel...en kan ik gaan genieten van mijn ultrakorte nachtrust...
Morgen laat ik weten hoe het allemaal is verlopen en of ik niet per ongeluk de verkeerde kant op ben gaan lopen...
De fotos van mijn "huisgenoten" zullen nog even moeten wachten, want ik heb ze niet kunnen vastleggen!
Slaap zacht!
Adios...
3 Comments:
hoi joana,
zo... heb je blog eindelijk gevonden.... wat een die harder ben jij zeg...om na gisteravond toch nog wat te schrijven.... ik was doodop.... ik en joao vonden het ERG gezellig gisteren.. gaan we zeker nog vele keren herhalen.... (als jullie het ermee eens zijn).
en bedankt he... wist ik niet eens dat de tijd verandered werd....
veel succes vandaag!
LIEFS SAN
en even een berichtje voor ana...
eu sei que tu estas a sentir muita falta da tua filha.... mas eu posso-te dizer que ela está muito BEM. Eu acho-que ela está mesmo feliz!!!
Mas eu sei, melhor do que muitas outras pessoas, que essa situaçao é muito dificil. Depois de 5 anos eu ainda sinto muita falta dos meus pais... mas estou feliz na mesma.
beijinhos san
Espero poder ler que acabaste a mini maratona e com um tempo abaixo das 2horas. FOOOOORCA!!!!
Beijinho e até logo
Mãe
Een reactie posten
<< Home