Dit is het leven...Weekend Alentejo

Het is ondertussen alweer een weekend geleden dat João en ik richting het zuiden reden. Een relaxed weekend wachtte ons op. In Alentejo (het wat boersere, dunbevolktere gebied van Portugal dat tussen Lissabon en de Algarve in licht) zouden we 2 dagen helemaal niks doen behalve genieten! En dat is gelukt. Geen hotel voor ons, maar Boers Toerisme, of hoe je het wil noemen. Ik ben verkocht. We hadden een heerlijke kamer, waren van alle gemakken voorzien en de mevrouw die daar was zorgde voor één van de betere ontbijten van mijn leven! Warm brood (superlekker in Alentejo) versgeperste jus (ook weer superlekker) en een gebakje (moet ik daar nog wat over zeggen?) en nog een hele hoop dingen voor op, naast en onder brood!

Het huisje, waar behalve die van ons, nog 2 kamers zijn.



Wat is er relaxter, dan na het ontbijt met een expresso op het terras genieten van: geen geluid!


Er was ook een hond en een kat, of om iets concreter te zijn: 4 honden en 6 katten. Die waren allemaal dolgelukkig met hun leven op de boerderij!

En het fijne aan de Alentejo is behalve het verdomd lekkere eten ook de verdomd mooie stranden. Een voordeel was: het is September. Dus als het in Augustus al niet heel druk is, dan moet je je dus voorstellen dat er in September een handje vol toeristen en lokale bevolking op dat strand ligt te bakken!!!

Dit is het eerste strand waar we waren. Dichtbij Aljezur: Praia da Amoreira

En op weg van het strand naar Odeceixe vonden we deze boom. Ik denk het werk van velerlei creatieve padvinders. Onderbroeken, pakjes sigaretten, blikjes etc etc. Een soort pre-kerst gevoel...
Ergens in "the middle of nowhere"....

Fotootje tijdens onze verkenningstocht in Aljezur. Waar al best heel wat mensen wonen. Het fijne van de Alentejo is dat het allemaal fris en schoon is. Was er helemaal van ondersteboven. Voor mij nooit meer Algarve!

Veel boompjes ook. Bossen en strand...
In Odeceixe vonden we dit twijfelachtige huisje waar de communistische partij samenkomt en gaat lopen emmeren over wat ze allemaal wel niet vinden. Even 100 jaar terug in de tijd met deze foto. Al hadden ze toen nog geen spuitbussen om de tekeningen en tekens op de muur te spuiten. Een leuk detail is de roos die naast de deur staat te groeien. 1 roos!

De laatste dag en we hebben besloten om maar naar een lekker afgelegen strand te gaan. Onze gastvrouw vertelde ons over dit strand: Praia do Vale dos Homens. En hij was mooi!! Ik heb mijn ogen uitgekeken en João kon alleen maar uitbrengen: dit is leven!!

We moesten wat trappen af om eindelijk onze voeten in het zand te kunnen begraven, maar het was zeker de moeite waard. Zo tussen de groene valleien lag een niet al te groot strand omringd door de rotsen. Het water helder en het zand was zo dun en zacht. Nog nooit zag ik zo'n mooi srand.


We hebben echt zitten genieten en helaas moesten we na een paar uur alweer de rotsen op. Snel even omkleden en dan de auto in om richting Lissabon te rijden.



Nog 1 keer kijken....

Dat was mij het weekendje wel!

Er is weer een week voorbij. Net zo voorbij als de zomer. Vandaag is het een sombere dag en de eerste regendruppels heb ik al gevoeld.

Zodadelijk naar Tiago's verjaardagsfeest!!!

Fijn weekend!!!